Autisme en Corona

Stel je eens voor: de wereld zou vol zitten met concrete regels over gedragingen, je hoeft je niet af te vragen of je een hand moet geven (dit mag namelijk toch niet), mensen staan niet zomaar te dicht bij jou en in jouw ‘cirkel’ en je hoeft je niet zenuwachtig te maken over die ene verjaardag waar allemaal onbekende mensen komen (deze vindt toch niet plaats). Dat klinkt dan als een ideale wereld voor iemand die autisme heeft, toch? Nu het Coronavirus ook in ons land is, is deze wereld die ik hierboven beschrijf realiteit geworden.

Mijn naam is Anna ik ben 23 jaar oud en ik woon op dit moment in een beschermde woonvorm van Cosis. Heel Nederland heeft te maken gekregen met de maatregelen rondom het coronavirus. Maar wat als je daarbij ook nog autisme hebt? Is het dan extra moeilijk? In deze blog leg ik uit hoe ik zowel voordelen, als nadelen ervaar. Natuurlijk ervaart iedereen het anders en zijn er ook verschillen tussen hoe mensen met autisme dit ervaren, maar in deze blog deel ik mijn ervaringen. 

Zo ervaar ik aan de ene kant veel duidelijkheid en rust in mijn hoofd nu de maatregelen er zijn. Zoals ik bovenaan beschrijf over de ideale wereld, geven de regels veel duidelijkheid over gedragingen, iets wat ik als heel prettig ervaar. Ook werken en leren we zo veel mogelijk thuis en dat betekent: weinig prikkels en meer rust in mijn hoofd. De verjaardagen vallen af, erg fijn, want ik vind verjaardagen met veel onbekende mensen erg spannend. En hoewel het eigenlijk erg triest is dat de maatregelen zelfs invloed hebben op afscheidsbijeenkomsten, zag ik de voordelen hier ook van in: ik hoefde namelijk op een begrafenis afgelopen week niet te twijfelen of ik iemand een hand, drie kussen of een knuffel moest geven. Geen strijd en onzekerheid in mijn hoofd daarvan, waardoor er een stukje spanning weg viel.  

Aan de andere kant zorgen de maatregelen juist ook weer voor onduidelijkheid en onrust. Toen het Coronavirus bekend raakte in ons land, gingen veel mensen hamsteren. Dat zorgde bij mij voor onrust in mijn hoofd. Moest ik nu ook gaan hamsteren? Wat moest ik dan gaan halen? Hoe doe je dat, hamsteren? Ik vond dat lastig te bepalen. En wat als heel Nederland aan het hamsteren is maar onze premier zegt dat het niet nodig is? Wat is dan de waarheid? Ook was het boodschappen doen in die periode sowieso lastig. Ik heb bijvoorbeeld altijd een bepaald merk brood, maar deze was ineens uitverkocht. En sowieso, ál het brood was uitverkocht! Wat moest ik dan eten als lunch? Ik heb een aantal dagen niet geluncht als gevolg van het hamsteren, totdat een begeleidster mij vertelde dat er zeker ook andere opties dan brood waren :-) Ik vind het heel moeilijk te accepteren dat de regels de hele tijd veranderen: ben je net weer gewend aan de nieuwe regels, worden deze een week later weer veranderd door de regering. Ook de onduidelijkheid over hoe lang dit gaat duren zorgt bij mij voor stress. Ik wou dat het voorspelbaar was en concreet gezegd kon worden wanneer alles weer ‘normaal’ is. Wat ook veel mensen merken, is dat de structuur wegvalt. Juist voor iemand met autisme is dat heel belangrijk. Gelukkig was ik al gewend om voor elke dag een dagplanning te maken, maar als je dat niet gewend bent dan is dat een hele grote val in het diepe nu studie/werk/dagbesteding niet meer door kunnen gaan. 

Het is een misvatting dat mensen met autisme geen behoefte hebben aan sociale contacten. Ook ik heb behoefte aan sociaal contact. En omdat ook mijn stage nu wegvalt, heb ik vrijwel alleen dat ‘real life’ contact met begeleiders en mijn cavia’s. Dat is voor een tijdje prima, maar op de lange termijn is dat niet leuk, omdat ik bijvoorbeeld geen vriendinnen in het echt kan  zien.

Kortom voor- en nadelen n.a.v. de maatregelen rondom het Coronavirus. Daarom mijn vraag aan onze minister-president: beste meneer Rutte, zullen we de fijne regels behouden en de minder fijne regels stoppen als dat niet meer nodig is? :-)

Anna