"Mag ik gewoon mijzelf zijn?"

Het leven ontspringt aan een begin; het is een voortdurende reis van  ontdekking waar elke keuze en elke weg die we betreden, ons kneden en  leren vormgeven. Het draait om het omarmen van ervaringen en het bloeien in de levensreis. Maar het pad dat ik momenteel betreed, is niet bepaald het betoverende pad waar ik vroeger van droomde. Het starten van mijn eigen bedrijf, hoe bescheiden ook, was geen levenslange ambitie, en ondanks mijn professionaliteit voelt het nog steeds alsof ik vastzit in een soort loondienst. Toch besef ik dat ik meer als een professional moet gaan denken. Het betekent ook dat ik mijn digitale aanwezigheid moet vergroten via platforms zoals LinkedIn. Ik vroeg me af waarom dit zo belangrijk is, dus dook ik in de wereld van dit platform. Terwijl ik ontdekte dat we hier onze werkervaringen, vaardigheden en aanbevelingen kunnen delen, merkte ik dat dit best een uitdaging is. 

Hoe bouw ik als persoon met Hoog Functionerend Autisme een boeiend  professioneel profiel? Is de maatschappij niet vooral gericht op hoogopgeleide individuen met een schat aan kennis? Wie ben ik dan als verpleegkundige met een eigenzinnige denkwijze en moeite met bepaalde sociale interacties? 

Het opstellen van een professioneel LinkedIn-profiel kan desondanks een waardevolle stap zijn, zelfs als je een eigenzinnige denkwijze hebt en uitdagingen kent. Het biedt de mogelijkheid om niet alleen te connecten, maar ook om kennis te delen. Mijn ambitie is niet om beroemd te worden, maar om bewustwording te creëren over wat mensen kunnen betekenen, zelfs met beperkingen. Misschien neem ik jou wel mee in de reis vol ervaringen met mijn eigenzinnige denkwijze? 

Waarom wil ik bewustwording creëren over wat we uitdragen naar de  maatschappij? Ik voel me verantwoordelijk voor het stukje wereld waarin ik  leef. Mijn autisme kan een uitdaging zijn, maar het kan ook een gave zijn. Ik  hoop vanuit dit perspectief mensen te bereiken en hen aan te moedigen meer open te staan voor autisme in het algemeen. Ook al schrijf ik mijn eigen columns op Facebook en Instagram, ik wil meer mensen bereiken, zodat we allemaal soms even stil kunnen staan, bij de mensen waarbij werken of het leven in de maatschappij niet vanzelfsprekend is. 

"Mag ik gewoon mijzelf zijn?" 

Het leven in groepen is voor mij niet weggelegd, maar ik heb het echt wel ooit gekund. De tijd van toen is er niet meer, en ik moet dealen met de situatie waarin ik nu bevind. Als ZZP moet ik weer helemaal opnieuw beginnen, en de gedachten met onzekerheden overspoelen mij dagelijks. Als zelfstandige wordt er van je verwacht dat je een bedrijf runt, maar dat gevoel heb ik gewoon niet. Het enige wat er heerst in mijn hoofd is dat ik gewoon iets wil betekenen voor de maatschappij. Ooit ben ik ook terug gekeerd in de maatschappij door mensen die in mij geloofden, waardoor ik nu wat terug wil betekenen voor de kwetsbare doelgroepen. 

In de wirwar van nieuwe uitdagingen en onzekerheden als ZZP'er, ben ik me bewust van de waarde die ik kan toevoegen aan het leven van anderen. Mijn autisme, dat als een loyale metgezel naast me staat, vormt de basis van mijn dienstbaarheid. Het is een eigenschap die niet kan liegen en diepgeworteld is in het verlangen om mensen te helpen die kwetsbaar zijn. 

Terugkijkend op de afgelopen weken realiseer ik me dat ondanks de  veranderingen in mijn professionele omgeving, de essentie van wie ik ben onveranderd blijft. De complimenten die ik ontvang van de mensen om me heen bevestigen dat. Maar te midden van de mentale chaos en de nieuwe wegen die ik als ZZP'er bewandel, is er één constante: mijn bewustzijn van mijn vermogen om goed te zijn voor anderen. 

Als verpleegkundige benader ik mijn zorgtaken vanuit mijn eigen unieke  perspectief. Voor degenen die houden van treinen, wil ik niet alleen  informatie delen, maar een brug slaan naar hun passie, zodat ze zich  begrepen voelen, zelfs in de zorgsituatie. Als jouw dierbare troost vindt in de Bijbel, zal ik mijn stem lenen om de verhalen voor te lezen, en zo een stukje vertrouwdheid creëren te midden van medische omgevingen. Is jouw dierbare geworteld in een ander land? Dan ben ik bereid om gesprekken aan te gaan over hun thuisland, waardoor ze zich even kunnen terugtrekken in bekende herinneringen. Voor degenen die wellicht vergeetachtig zijn, bied ik geduldig en liefdevol herhaling, waarbij ik dagelijks dezelfde vertrouwde verhalen deel om een glimlach te ontlokken. 

Deze benadering gaat verder dan de standaardzorg; het is een persoonlijke verbinding die voortkomt uit begrip en respect voor de individualiteit van ieder mens. Te midden van mijn eigen worstelingen en de complexiteit van het ZZP-bestaan, blijft mijn doel helder: anderen bijstaan op een manier die voor hen betekenisvol is. En zo bewandel ik mijn unieke pad als ZZP'er, in dienst van het hart.

Laura